De botanische tuin op het eiland Lokrum ligt op slechts 600 meter buiten de haven van Dubrovnik, dit is maar 10 minuten varen met een ferry boot. De botanische tuin bestrijkt de kloostertuin van het benedictijnenklooster – die werd opgericht in 1023. Het eiland is nu een populaire toeristische attractie en biedt naast de botanische tuin een Fort uit de tijd van Napoleon, gelegen op het hoogste punt van het eiland en gebouwd door de Fransen.

De naam Lokrum komt van het Latijnse ‘acrumen’, wat betekent zure vruchten, dit vloeit voort uit het feit dat traditionele exotische planten werden gekweekt op het eiland, een traditie begon in de tijd van de Benedictijnen tot 1808 toen de laatste benedictijnen het eiland verlieten.

Volgens de legende, werd Richard Leeuwenhart die schipbreuk leed in 1192 na thuiskomst van de kruistochten, veilig aan wal geworpen op Lokrum. Hij beloofde een kerk op het eiland te bouwen, maar op aandringen van de burgers van Dubrovnik, werd de kerk gebouwd op het nabijgelegen vasteland in de stad van Dubrovnik.

Aartshertog Maximiliaan Ferdinand van Habsburg heeft een herenhuis laten bouwen op het eiland in 1859 met een prachtige tuin aangelegd, doorkruist met paden, vol verbazingwekkende planten en botanische wonderen. Het eiland werd oorspronkelijk gekocht door Maximilian’s vrouw aartshertogin Charlotte van Oostenrijk, met een deel van haar bruidsschat, en ze behield eigendom van het eiland, zelfs nadat zij en haar man Keizer en Keizerin van Mexico werd. Na de dood van de keizer Maximiliaan werd het eiland overgedragen aan de Habsburgse familie, in een deal gesloten tussen Franz Joseph I van Oostenrijk en Leopold II van België. Het eiland werd gegeven aan aartshertogin Elisabeth Marie van Oostenrijk als onderdeel van haar bruidsschat. In latere jaren eiste de staat Joegoslavië het eiland op in het kader van het Verdrag van Saint-Germain.

In 1959 werd een botanische tuin aangelegd op Lokrum die inheemse en geïmporteerde, tropische en subtropische planten, en andere vegetatie afkomstig uit Australië en Zuid-Amerika bevat. Het eiland wordt ook bewoond door een familie van pauwen door Maximiliaan meegenomen uit de Canarische Eilanden.

Het eiland is nu een populaire bestemming onder de bezoekers van Dubrovnik. In het voormalige klooster is nu een restaurant gevestigd en er zijn wandelroutes rond het eiland uitgezet. Op het zuidoostelijke uiteinde van het eiland ligt een naaktstrand .

Aan de oostelijke kant van het eiland, beschermd tegen de open zee, is er een kleine natuurlijke haven. Het eiland is bedekt met dikke mediterrane flora en bossen – laurier, eiken, dennen, cipressen en zwarte dennen, zijn er ook olijven, agave’s, cactussen, magnolia en palmen. Op het zuidelijke deel van het eiland is er een klein zoutmeer, 10 m diep, bekend als “de Dode Zee” (Mrtvo Meer). Verder ligt op het eiland nog het verlaten Benedictijner klooster, dat gesticht werd in 1023. De basiliek, en het 14e-eeuwse deel van het klooster werden zwaar beschadigd in 1667 door een aardbeving. Lokrum is sinds 1975 een natuurreservaat en een speciaal Bos-vegetatie Reservaat.

Vanwege het feit het hout van het eiland , dat van hoge kwaliteit was,  in het verleden intensief werd uitgebuit, is het grootste deel van het eiland begroeit door in afbraak fasen: lagere bossen en ondoordringbaar kreupelhout (macchia). De volgende degradatie stadium van het bos is de garrigue, een open bos waarin de lage houtachtige soorten (heide, rozemarijn) prevaleren. Er zijn ​​ook enkele vormen van extreme degradatie stadia van de vegetatie, zoals rotsachtige weidegronden. De vegetatie van de rotsen en droge stenen muren, kust kliffen, evenals de onkruid planten, zijn ook interessant.

Lokrum biedt gunstige ecologische omstandigheden voor de ontwikkeling van een rijke en heterogene dierenwereld, die nog niet voldoende is onderzocht. De Landschildpad (Testudo hermanni) heeft zijn woonplaats in droge, steenachtige plaatsen begroeid met struiken. Het is buitengewoon bestendig en overleeft letsels bijzonder goed; het groeit langzaam en leeft meer dan honderd jaar. Het voedt zich voornamelijk met planten, maar ook met insecten en dode dieren – sinds 1965 worden de schildpadden beschermd door de wet.

De verlegen en snelle grote groene hagedis (Lacerta trilineata) is de grootste Midden-Europese hagedis, die wel tot 40 cm lang kan worden. Hij leeft in warme en steenachtige gebieden begroeid met lage vegetatie, en voedt zich met insecten en hun larven, spinnen en kleine wormachtige dieren.

De gecko (Hemidactylus turcicus) wordt vaak in gebouwen gevonden. Snelle en behendig, vooral ’s nachts actief wanneer het zich voedt met insecten en spinnen.

De slang hagedis (Ophisaurus apadus) wordt wel tot 110 cm lang, en zijn lichaam wordt bedekt met een harde laag. Zijn voorpoten zijn onvolgroeid, en de achterpoten zijn alleen zichtbaar in de vorm van twee kleine schulpen. Hij leeft in open rotsachtige gebieden zonder begroeiing, beweegt snel, verbergt zich onder de stenen en voedt zich met verschillende dierlijke voedingsmiddelen.

Lokrum is een speciaal reservaat van bosvegetatie, welke onder de bescherming van UNESCO valt. Daarom is het niet toegestaan ​​op welke manier dan ook de natuurlijke en culturele goederen op het eiland in gevaar te brengen, het is verboden om afval weg te gooien, honden mee te nemen naar het eiland, vuur aan te steken of te roken, bovendien is het niet toegestaan ​​om te overnachten op het eiland.

Adres
eiland Lokrum
neem een ​​veerboot vanuit de haven van Dubrovnik
De reis duurt slechts 10 minuten

Contact
telefoon 385 20 311 738
e-mail lokrum@lokrum.hr
website www.lokrum.hr