De kathedraal van de Heilige Maagd Maria is een rooms-katholieke kathedraal in Dubrovnik, een UNESCO beschermde stad in het zuiden van Kroatië, het is tevens de zetel van het bisdom van Dubrovnik. Een bisdom, van het Griekse woord διοίκησις, wat betekent “administratie”, is de wijk onder toezicht van een bisschop – een bisdom is verdeeld in parochies.
De kathedraal werd gebouwd op de plaats waar een aantal voormalige kathedralen, waaronder in de 7e, 10e en 11e eeuw werden gebouwd, en een 12e eeuws gebouw in Romaanse stijl. De Engelse koning Richard Leeuwenhart doneerde geld om te helpen met de bouw van de basiliek. Dit deed hij om zijn belofte na te komen die hij gemaakt had nadat hij schipbreuk had geleden en veilig aan wal kwam op het eiland Lokrum, 800m buiten de haven van Dubrovnik. Dit gebeurde in het jaar 1192 bij zijn terugkeer van de Derde Kruistocht.
Deze eerder gebouwde kerk werd grotendeels verwoest door de aardbeving van 1667. De senaat van Dubrovnik deed een beroep op de Italiaanse architect Andrea Bufalini van Urbino, die een model voor de nieuwe kerk in barokstijl maakte met een schip, twee zijbeuken en een koepel. Verscheidene andere Italiaanse architecten werken met lokale en geïmporteerde steenhouwers, en voltooiden de kathedraal in dertig jaar. De architect Tomaso Napoli uit Palermo, maakte een aantal cruciale wijzigingen in de oorspronkelijke plannen, waaronder het gebruik van een kruisgewelf en grote ramen op de bovenste verdieping – waardoor het gehele interieur lichter en helderder werd. Het gebouw werd in 1713 voltooid door de architect Ilija Katičić uit Dubrovnik. De kathedraal werd beschadigd door ten minste één bom tijdens het Beleg van Dubrovnik tijdens de oorlog in het begin van de jaren 1990 – de schade is inmiddels hersteld.
Het portaal van de gevel wordt geflankeerd door vier Korinthische zuilen, op de top van het centrale deel is een groot barok raam met een driehoekige gevel en een balustrade met beelden van verschillende heiligen. De diepe niches in de gevel bevat beelden van de heilige Blasius – de patroonheilige van Dubrovnik – en Jozef met Kind. De zijkanten van de kathedraal zijn vrij eenvoudig, gekenmerkt door zuilen en halfronde ramen, de zij-ingangen zijn kleiner dan het frontale portaal. Het hoofdaltaar heeft een schilderij bestaande uit meerdere panelen van de bekende schilder Titiaan, ze beelden een versie uit van de Hemelvaart van de Maagd Maria. Dit schilderij dateert waarschijnlijk uit 1552, de zijaltaren bevatten schilderijen van Italiaanse en Dalmatische meesters van latere eeuwen.
De schatkamer van de kathedraal toont voorwerpen die de vele connecties laat zien die Dubrovnik had met andere grote zeehavens langs de Middellandse Zee. De schatkamer bevat voorwerpen uit de 11e tot 18e eeuw; niet alleen van lokale meesters, maar ook uit Venetië, Byzantium, en de Oriënt. Haar belangrijkste bezit is de vergulde arm, been en schedel van de heilige Blasius – de patroonheilige van Dubrovnik. Het hoofd is gevormd als een kroon van de Byzantijnse keizers, versierd met edelstenen en geëmailleerde medailles. De schatkist heeft ook een relikwie van het Ware Kruis, andere unieke voorwerpen in de schatkamer zijn een aantal van de kerk bekers (13de – 18de eeuw), velen van hen vervaardigd door lokale goudsmeden, en een aantal waardevolle items, zoals het Romaans-Byzantijnse icoon van Madonna met kind uit de 13e eeuw en schilderijen, onder andere door Padovanini, Palma il Giovane, Savoldo, Parmigianino en P. Bordone.
